Insamlade medel ger resultat

Nytt revir för den andinska katten upptäckt tack vare vårt stöd

2018 genomförde jag en insamling för att rädda svartbrynade albatrosser i södra Sydamerika. Tyvärr ledde inte det projektet till önskat resultat och en del av de insamlade medlen omdirigerades till att stödja forskning om den andinska katten, en unik sydamerikansk art som vi vet väldigt lite om. Den är ungefär så stor som en tamkatt, extremt skygg och starkt hotad. Organisationen Alianza Gato Andino sätter upp kameror med rörelsesensorer i otillgängliga områden där man tror att den andinska katten kan finnas. Tack vare vårt stöd kunde gruppen sätta upp kameror i ett nytt område i centrala Chile nära gränsen till Argentina och Sydamerikas högsta berg Aconcagua. Där har nu ett tidigare okänt revir för katten upptäckts.

Organisationens koordinator Rocío Palacios skriver i ett mejl:
”Jag är mycket glad att kunna informera om att vi tack vare er snabba donation av kameror har kunnat dokumentera en andisk katt i det vackra området Parque Andino Juncal i centrala Chile. Jag bifogar några vackra bilder relaterade till dokumentationen.” (Översättning från spanska.)

Parkvakter i Juncal som satte upp de kameror vi bekostat. Foto Parque Andino Juncal och Alianza Gato Andino.

Rocío Palacios berättar att parkvakterna som satte upp kamerorna fick utbildning och instruktioner via länk av Alianza Gato Andinos forskare, eftersom pandemin begränsar resandet i regionen. I de virtuella mötena kombinerades parkvakternas lokalkännedom med forskarnas kunskaper om arten för bästa val av platser för kamerorna. Nästa steg i arbetet är att om en eller ett par månader placera kamerorna i ett nytt område.

Rocío Palacios tackar för vårt intresse för den andinska katten och bifogar en fältrapport skriven av parkvakternas koordinator. Den publiceras här på spanska.

Bilder från arbetet med att sätta upp de kameror vi bekostat.

Stigen in i bergskedjan Anderna där parken Juncal ligger. Foto Parque Andino Juncal och Alianza Gato Andino.
På väg upp mot höga höjder. Foto Parque Andino Juncal och Alianza Gato Andino.
En av kamerorna. Foto Parque Andino Juncal och Alianza Gato Andino.
Ännu en kamera. Foto Parque Andino Juncal och Alianza Gato Andino.
På väg ner mot lägre höjder. Foto Parque Andino Juncal och Alianza Gato Andino.
Andinsk katt fotograferad med en av de kameror vi skänkt.

Det nyfunna reviret ligger nära Aconcagua, Sydamerikas högsta berg.

Fältrapport skriven av parkvakternas koordinator

Historias de Campo

Monitoreo AGA/PAJ, ´20 -´21

  • Fecha: 26 de julio de 2021
  • Nombre de quien llena la planilla: Belén Zapararte
  • Nombre de quienes participaron:                  
    • Equipo Parque Andino Juncal (PAJ): Martín Sapaj – Javier Reyes – Tomás Dinges – Catherine Kenrick – Fernando Soto – Cristóbal Contreras – Ana Contreras – Belén Zapararte. 
    • Equipo Alianza Gato Andino (AGA): Constanza Napolitano – Rocío Palacios – Gabriel Llerena – Cintia Tellaeche.
  • Objetivo del viaje: Determinar presencia de gato andino en el Parque Andino Juncal.
  • ¿Dónde?: En el Parque Andino Juncal, ubicado en Chile, Región de Valparaíso, Comuna de Los Andes. Es un ecosistema alto-andino, donde a 2500 msnm está la Administración y último punto de acceso vehicular; de ahí en adelante solo se avanza a pie. Coordenadas Refugio Los Hornitos (Administración del Parque):         
    32°54’30.96″S
    70° 3’18.88″O

Relato

El Parque es un lugar alucinante, ubicado en plena cordillera de Los Andes. Con sus humedales alto-andinos, glaciares y montañas, no deja de sorprendernos con los maravillosos personajes que allí habitan.

Nuestra meta era ambiciosa y no exenta de obstáculos: encontrar gato andino en el Parque, donde solo se puede acceder a los sitios a pie, con paisajes rocosos y escarpados, y donde trabajan máximo siete personas. Agreguemos factor pandemia… Coordinar reuniones (virtuales) entre el Parque y AGA, calzando terrenos de los investigadores y turnos de los guardaparques, era un tema. Definir los sitios por Zoom, mostrando un mapa y explicando cómo era en realidad el paisaje que se veía pixelado en la pantalla, no fue fácil. Las expectativas no estaban muy altas a decir verdad, el ambiente no se veía ideal para gato. No usaríamos atractor por protocolo, o sea era encontrar una aguja en un pajar. Y para rematarla, por cuestiones logísticas no podrían acompañarnos a terreno los expertos en el felino. La temporada de verano ya había comenzado y el tiempo corría, asique decidimos que la colocación de las cámaras estaría a cargo de nosotros, los guardaparques. No creo que sea necesario mencionar cómo subieron los niveles de auto-presión, sabiendo que dependía de nuestro buen ojo encontrar lugares propicios!

Cuestión que organizamos la campaña en terreno, estudiamos las características que teníamos que buscar y, ¡Oh sorpresa!, prácticamente no encontramos condiciones ideales para gato en nuestra exploración. Recorrimos mucho durante esos cuatro días de terreno buscando rastros que nos indicaran que había chances. Madrugones, horas caminando, varios kilómetros y desnivel. Como lo ‘teórico’ no nos funcionó, decidimos elegir de forma instintiva los lugares que, sin ser ideales, veíamos más probables de éxito. Quedamos semi-conformes, pero al hacer el reporte de la campaña al resto del equipo, no hubo mucha ilusión por la elección de sitios. Nuevamente, expectativas por el suelo y presión por las nubes!

Cuatro meses de espera y, apremiados por una tormenta de nieve que podría tapar las cámaras, tuvimos que organizar rápidamente un terreno de retiro. En la revisión de las fotos las ilusiones eran altas (aunque no quisiéramos admitirlo)… ave, zorro, ave, liebre, puma, puma, vizcacha, ave… registros hermosos, sin duda, pero no nuestro objetivo. Cuál no sería nuestra sorpresa cuando de pronto paff! APARECE! Fotaza de gato andino en una cámara! De noche, de frente y de perfil, con sus rasgos característicos inconfundibles… alucinante! Movimos todo el engranaje que habíamos formado entre el Parque y AGA para corroborar el hallazgo. La euforia y la alegría de haber encontrado este personaje fue impagable. Y quizás mucho más dado lo complejo de monitorear en pandemia y la baja expectativa que teníamos como equipo. Habíamos encontrado gato andino en un lugar clave para su distribución, que además era un Área Protegida! Fue una experiencia emocionante, de aprendizajes y para recordar que de nada sirve el conocimiento en terreno si no se usa el instinto también. Trabajar buscando felinos, es un sueño… buscarlos, y encontrarlos, es un lujo!